Alle duiven op de Dam...

Stadsduiven nestelen in onze woonplaatsen op zolders, richels en balkons. Bij dit alles laat een duif zo'n 15 kg uitwerpselen per jaar achter. Dit leidt tot vervuilde gebouwen of auto's en onhygienische situaties.

Overlast

Stadsduiven kunnen overlast veroorzaken door:

1. Uitwerpselen.

Als er op een plaats veel duiven aanwezig zijn, kun je die overlast door uitwerpselen goed waarnemen. Iedere duif poept ongeveer 15 kilo (nat gewicht) in een jaar en ze slapen vrijwel altijd op dezelfde plek. De uitwerpselen zorgen niet alleen voor stankoverlast, ook de ondergrond wordt aangetast, kalkzandsteen lost op door de zuren die in de uitwerpselen zitten en lak en verflagen worden aangetast.

2. Het overbrengen van ziektes.

Veel duiven zijn dragers van de bacterien, virussen, schimmels, protozoen en ricketsiae, verantwoordelijk voor het veroorzaken van allergische reacties en infectieziekten bij mensen. Een grote groep teken en mijten, die duiven bij zich dragen, kunnen bijvoorbeeld vlekkenkoorts overbrengen welke veroorzaakt wordt door sommige ricketsiae.

3. Geluidsoverlast

Het koeren van duiven, wat ze veelvuldig doen voor en tijdens het paren, kan als zeer hinderlijk worden ervaren. Vooral als de duiven daarbij ook achter elkaar aanlopen door een goot of over een plat zinken dak. Dit gedrag vindt in de meeste gevallen in de vroege morgenuren plaats en begint al in het vroege voorjaar. Het duurt meestal tot eind augustus. Vooral plaatsen met een groot voedselaanbod zorgen ervoor dat de duiven een verhoogde paringsdrang hebben. Ze hoeven geen voedsel te zoeken en laten geen gelegenheid voorbij gaan om elkaar het hof te maken.

4. Nestelgedrag

Omdat duiven aan een vlak stukje dak of goot van 10 x 10 cm genoeg ruimte hebben om een nest te maken, komen er nesten voor op de meest vreemde plaatsen. Als ze nestelen in goten kan het nestmateriaal verstoppingen en lekkages veroorzaken. Juist rondom het nest is de overlast van uitwerpselen hoog, omdat de jongen geen nestvlieders zijn. Ze blijven op het nest totdat ze kunnen vliegen. Zolang ze op het nest zitten laten ze hun uitwerpselen over de rand vallen.

Mogelijkheden om overlast tegen te gaan

Het belangrijkste is dat het voedselaanbod verdwijnt of ten minste zo gering mogelijk wordt. Waar niets te eten is, hebben duiven niets te zoeken. Ook in die buurt waar voorheen werd gevoerd, zullen ze zich dan niet meer wachtend ophouden. Het vangen van duiven heeft geen zin, als er niet aan bepaalde eisen wordt voldaan. Vang je vanuit een populatie van 1.000 duiven, minimaal 90% weg, zijn er nog maximaal 100 duiven over. Doe je dat een jaar later nog een keer (weer 90%) van de dan nog resterende duiven, is er een optimaal minimum ontstaan. Een dergelijk optimaal minimum, is samen met het wegnemen van het voedselaanbod goed te handhaven. Het vangen gebeurt met garantie en geeft dus zekerheid voor de opdrachtgever.
Het aanbrengen van wering is ook een optie, hetzij niet heel hoogwaardige en/of structureel. U voorkomt hiermee dat duiven op die plaatsen kunnen gaan zitten waar ze overlast veroorzaken. U kunt wering aanbrengen d.m.v. netten, kunststof gladde plankjes of roestvrij stalen pennen. Het blijft echter symptoombestrijding. Vaak zoeken ze een nieuwe plek in de directe omgeving. U verplaatst daarmee het probleem. Ook architecten, schilders en glazenwassers zijn lang niet altijd blij met deze 'oplossing'.

Oplossingen

Het teveel aan duiven kan worden teruggedrongen tot een aanvaardbaar niveau, door er zoveel mogelijk te vangen en te verwijderen (getalsmatige populatiebeheer). Vangen kan met kooien of met gebruikmaking van een slagnet. Het gebruik van een slagnet kan alleen op die plaatsen waar regelmatig duiven worden gevoerd. Het is dan een uiterst effectief en diervriendelijk middel. Door verschillende instanties wordt een andere methode aanbevolen om de overlast te verminderen, namelijk het plaatsen van tillen. De bedoeling is dan om grote duiventillen te plaatsen waar veel overlast is. De duiven worden dan in de buurt van de tillen gevoerd, (een situatie waar langdurig, trouwe vrijwilligers voor nodig zijn), de duiven moeten dan ook in die tillen gaan nestelen. Dan worden de eieren die in de til worden gelegd verwisseld voor kalkeieren. Die kalkeieren komen uiteraard niet uit en daardoor zou in de loop der jaren de overlast moeten afnemen. 
Soms worden roofvogels gebruikt om de overlast van duiven tegen te gaan. Het gebruik van roofvogels lijkt een biologische (natuurlijke) oplossing. Er zijn valkeniers die in combinatie met hun verjaagacties ook aan getalsmatig beheer doen en de duiven wegvangen met kooien, dat kan effectief zijn. Duiven kunnen echter alleen in kooien gevangen worden als de omgeving rustig is, en er niet met de roofvogel gevlogen wordt. 

Een duif in paniek vlucht niet in een vangkooi. In de rust, zonder verjaging kunnen ze wel in kooien worden gevangen.

Wat is wel een duurzame oplossing?

1. De Algemene Plaatselijke Verordening zodanig aanpassen dat het voeren van vogels in openbare ruimten wordt verboden (zie bijvoorbeeld de APV van de stad Groningen). De hoeveelheid voedsel die de duiven ter beschikking hebben is namelijk bepalend voor het aantal duiven dat zich ergens vestigt. Een plekje om te rusten en/of te nestelen vinden ze in de bebouwde kom altijd wel.
2. Handhaaf het voerverbod en vang zoveel mogelijk duiven weg.
3. Houd het vastgestelde optimaal minimum van de duiven in stand en zorg ervoor dat er niet teveel duiven bijkomen. Dit zal neerkomen op een kleine vangactie per jaar of ??n kleine vangactie per twee jaar. Zo voorkom je dat grote hoeveelheden duiven gevangen moeten worden om de overlast op te heffen.
4. Geef duidelijkheid aan de inwoners. Als inwoners van een gemeente weten wat het duivenbeleid is, weet men ook welke maatregelen er genomen zullen worden. Dit voorkomt een hoop vragen, discussies en vergaderingen, aangezien het beleid vastligt.

Met dank aan Duke Faunabeheer

Guido van Loon - Appartement & Eigenaar